تعمیر CO2 لیزر پزشکی Cosmo تعمیر لوازم الکتریکی اتاق عمل تعمیر تجهیزات الکترکی پزشکی در دفتر فنی و مهندسی دیجی برد.
جوانسازی پوست با لیزر CO2 روشی است که شامل استفاده از دی اکسید کربن (CO2) و لیزر حذف سطح پوست (لیزر ابلیتیو) برای از بین بردن جای زخم ، زگیل و چین و چروک های عمیق است.
لیزر دی اکسید کربن (لیزر CO2) یکی از اولین لیزرهای گازی است که توسعه یافته است. این دستگاه توسط Kumar Patel (یکی از اعضا Bell Labs) در سال ۱۹۶۴ اختراع شد و هنوز یکی از مفیدترین انواع لیزر است. لیزرهای دی اکسید کربن پرقدرت ترین لیزرهای موج پیوسته هستند که در حال حاضر موجود هستند. آنها همچنین بسیار کارآمد هستند: نسبت توان خروجی به توان پمپ می تواند تا ۲۰ باشد. لیزر CO2 یک پرتو نور مادون قرمز با نوارهای طول موج اصلی با ۹.۶ و ۱۰.۶ میکرومتر (میکرومتر) تولید می کند.
لیزرهای دی اکسید کربن در روش های جراحی مفید واقع شده اند زیرا آب (که بیشتر بافت های بیولوژیکی را تشکیل می دهد) این فرکانس نور را به خوبی جذب می کند. برخی از مصادیق کاربردهای پزشکی عبارتند از جراحی لیزر و لایه برداری مجدد پوست (“لیفت صورت با لیزر” ، که اساساً شامل تبخیر پوست برای تقویت کلاژن سازی است). لیزرهای CO2 ممکن است برای درمان برخی از بیماری های پوستی استفاده شود. از لیزرهای CO2 می توان برای از بین بردن ضایعات چین خوردگی صوتی مانند کیست های چین های صوتی استفاده کرد. محققان در حال آزمایش استفاده از لیزرهای CO2 برای جوش دادن بافت انسان به عنوان جایگزینی برای بخیه های سنتی هستند.
لیزر ۱۰.۶ میکرومتر CO2 بهترین لیزر جراحی برای بافت نرم است که در آن هم برش و هموستاز از نظر حرارتی (تابشی) به دست می آید. از لیزرهای CO2 می توان در بیشتر جراحی ها به جای چاقوی جراحی استفاده کرد ، و حتی در جاهایی که از چاقوی جراحی استفاده نمی شود ، در مناطق حساس که ضربه مکانیکی می تواند به محل جراحی آسیب برساند ، استفاده می شود. لیزرهای CO2 در مقایسه با سایر طول موج های لیزری ، مناسب ترین روش ها برای بافت های نرم در تخصص های انسان و حیوان است. مزایای آن شامل خونریزی کمتر ، زمان جراحی کوتاهتر ، خطر کمتر عفونت و تورم کمتر پس از عمل است. برنامه های کاربردی شامل زنان ، دندانپزشکی ، جراحی فک و صورت و بسیاری موارد دیگر است.
لیزر CO2 با طول موج ۹.۲۵-۹.۶ میکرومتر گاهی در دندانپزشکی برای تخلیه بافت سخت استفاده می شود. بافت سخت در دماهای بالای ۵۰۰۰ درجه سانتیگراد منقبض می شود و تابش حرارتی روشن ایجاد می کند